удаан бодож суулаа
улаан тэнгэр татаж
үүлэн дундуур нэгэн шувуу
үүрээ засаад нисээд одлоо.
хойннос нь гашуудах хэн ч үгүй
хоргоож улдээх юу ч үгүй
хязгааргүй эрх чөлөөнд
хаяж орхиод нисээд одлоо.
бодол бүрд чинь үүрээ засаад
хараацай шиг нисээд явах сан.
хуучин гитар шиг чавхдас бүрийг чинь тастаж хаяад
харанхуй өрөөндөө хадгалчих юм сан.
тоосонд дарагдсан төгөлдөр хуур шиг
тоож хүрэхгүй ч аялгуу бүрийн нот бичээд суух сан .
аз минь таарч би навчистай хамт үхвэл
дараа төрөлдөө аяны шувуу болно
алс хол руу хорогдож үлдэлгүй
далавчаа дэвээд эргэж харалгүйгээр нисээд одно
дараа нь харин зуны сүүлийн бороо болох байсан
аадар нулимсаа дуслуулж орхиод
дахин ирэхийг минь хүлээж суугаа нэгнийг
аргадах гэд ч очихгүйгээр цастай нь хамт орхино
Эрчим хүч үйлдвэрлэж эргэн тойрноо цэнгээ
Эрвээхэй ирээд суусан мэт тэнгэрийн зангиа
Эргэлзээ сарниулах дарсаар дүүрэн лангуу
Эмгэн болохоос нь урьдаж түүнтэй хийсэн танго
чимээгүй газар атлаа нуугдаад
чагнаад сууна амьсгал бүрийг нь
чихээ наагаад цээжийг нь дэрлээд
чангаас чанга цохилох зүрхийг нь сонсоно
удаан бодолдоо би дулаацах дуртай
уулс харж баясаад
үүлэн дээгүүр нисэн ниссээр
уйлан уйлан суусар өдрийг өнгөрөөдөг.
дулаацан сууж бодохдоо харин
дотор минь хов хоосон хөндий ч
догдлон хүлээх сэтгэл минь хөөрхийлөлтэй
дуулах чимээний яасаар хөвөрдөг.
туньж үлдэх биеэ би
түмэн цэцэг дунд нууж үлдээгээд
түгжиж мөнгөн дэвсгэрт хуйлаад
тухтайхан газар амьсгал хураахыг хүсдэг.
...
цэнхэр атлаа чам руу ойртлоо
нэг хоёр хуруу
цэг тавиад бүхнийг мартлаа
нэг хоёр гурав